sobota, 29 grudnia 2012

HEJKA.

MOŻE KIEDYŚ WRÓCĘ, ALE NA RAZIE BRAK WENY, NIC NIE MAM, PISZĘ ROZDZIAŁ 3 MIESIĄCE :///

KOCHAM WAS #swaggie :* 

poniedziałek, 10 grudnia 2012

Liebster Award .

Tak szczerze mówiąc, to nie za bardzo ogarniałam (ogarniam) o co chodzi. Ale okej. Chyba mam powiedzieć dziękuję, więc DZIĘKUJĘ. Mam teraz odpowiadać na pytania, tak? No to jedziemy. Jestem nominowana kilka razy, to mam odpowiedzieć na każdy zestaw pytań? Nie wiem, ale tak zrobię (:

1.Wymień 5 miast w Rosji.
2. Dlaczego tak naprawdę Louis Tomlinson lubi nosić paski?
3. Twój najgłupszy sen było o...? - Dokończ.
4. Jaka jest Twoja najbardziej znienawidzona piosenka?
5. Co było najgłupszą rzeczą, którą zrobiłeś/łaś?
6. Co w One Direction lubisz najbardziej? Jeśli nie lubisz nic, dlaczego?
7. Dlaczego prowadzisz blog?
8. Za co najbardziej się wstydzisz (co wstydliwego zrobiłaś/łeś, że wstydzisz się tego do dziś)?
9. Kim chciałbyś zostać w przyszłości?
10. Co myślisz o sobie samej/samemu?
11. Jaki filozof ze stoicyzmu najbardziej przypadł Ci do gustu? Dlaczego?


1. Moskwa, Petersburg, Samara, Omsk, Kazań.
2. Ponieważ, Lou podkreśla tym swoją seksowność i lubię jeść frytki.
3. Mój najgłupszy sen był o tym, że mój tata latał za mną z maczetą. 
4. Coś tam z "Oj tam, oj tam" takie disco polo, tragedia...
5. Sama nie wiem, chyba dotknęłam pająka. 
6. To że są przyjaciółmi, że mają śliczne głosy no i są mega seksowni oraz przyprawiają miniony o orgazm. 
7. Lubię to i poza tym ludzie tego chcą, więc to robię. 
8. Raczej nie.
9. Nie lubię takich pytań, bo ja nie wiem. Chcę mieć taką pensję, żeby rozwalać 1/3 na ciuchy. 
10. Myślę, że jestem wredna, nienormalna, szalona (czasami za bardzo), ale kochana jestem i kc moich kumpli. 
11. Za głupia na to pytanie jestem, ale odpowiem: Zayn Malik. 

1.Którego z chłopaków najbardziej lubisz?
2.Podoba ci sie mój Blog (Jeśli w ogóle czytasz :D)?
3.Ulubiona piosenka?
4.Od kiedy jesteś Directoner (jeśli jesteś) ?
5.Take Me Home czy Up All Night?
6.Z którym chłopakiem z 1D umówiła byś sie na randkę?
7.Perrie czy Eleanor?
8.Masz jakiś talent?
9.Co twoi rodzice myślą o tym,ze szalejesz za 1D?
10.Wierzysz w Larrego Stylinsona?
11.Bez jakiej żeczy nie przeżyłabyś przez jeden dzień?


1. Zayna.
2. Nie czytam niestety. 
3. Całe Take Me Home i Up All Night. Wszystkie piosenki Demi, Little Mix, Linkin Park i Justina. 
4. Takkk myślę że on stycznia (poprzedniego roku).
5. To i to.
6. Zayn. 
7. Danielle.
8. Nie, ale lubię jeść.
9. Moi rodzice są fajni i mi kupują płyty i lubią 1D i się jarają, że jestem adminką na Szlachcie.
10. To są przyjaciele! Tak w parę przyjaciół, nie ruchających się gejów. 
11. Jedzenie. 

Moje nominacje:
http://more-than-this-zayn.blogspot.com/
http://onedirection-imagine.blogspot.com/
http://timeforlovelarr.blogspot.com/
http://zaynmalikxx.blogspot.com/

Pyt. 
1. Lubisz jeść?
2. Masz kota?
3. Czego słuchasz?
4. Dlaczego 1D to takie dupencje? XD
5. Dlaczego noc jest krótka, a dzień długi jak węgorz?
6. Jaki masz model telefonu?
7. Ulubione miasto na świecie?
8. Starbucks vs. Coffee Haven . 
9. Film?

wtorek, 16 października 2012

Rozdział XIV


Nie! Tak nie będzie! Chodzę z chłopakiem, który zawsze był i będzie dla mnie najważniejszy! Nie ma żadnych Douglasów!
-Wiesz co, jesteś cudowna. – Doug przejechał mi ręką po policzku.
-Douglas, ja mam chłopaka. Zayn Malik, kojarzysz gościa? – zapytałam.
-Tak. One Direction, wiem. Ale ja… coś do Ciebie czuję. Nigdy nie spotkałem takiej dziewczyny, jak ty. – mówił z taką nadzieją w głosie.
-Ty też jesteś wyjątkowy, ale ja tak nie mogę. Po prostu nie jestem jakąś suką. Przepraszam Cię. Ale nie chcę, żebyśmy zapomnieli o sobie. Nie zapomnij o mnie, proszę. – popatrzyłam w jego czekoladowe oczy.
-Nigdy nie zapomnę. Jak coś u Ciebie pójdzie źle, to po prostu zadzwoń. Będę czekał. – pocałował mnie w policzek, wstał i odszedł.
-Zaczekaj! – krzyknęłam i złapałam go za rękę. – Nie idź jeszcze, zostań ze mną!
-Zostanę, bo chyba Cię kocham. – posłał mi uroczy uśmiech i usiadł obok mnie.
Tak… Nie jestem jakimś „heartbreaker’em. Nie umiem po prostu powiedzieć "Spierdalaj, nie możemy tak...". Jeszcze w dodatku takiemu kolesiowi, jak on. Chciałam spędzić z Douglasem więcej czasu, ale przyjechałam tu z Zaynem. Zayn jest ważniejszy. Ja sama nie wiem co mam robić. A: Kiedy ty wyjeżdżasz?
D: Jutro o 21:00.
A: Co?! Tak wcześnie?! Myślałam, że…
D: Tak… Chciałbym z tobą zostać, ale obowiązki…
A: Dobra, zbieramy się.
Powoli zmierzaliśmy w stronę hotelu. Jakoś nie mogłam uwierzyć, że już raczej się nie zobaczymy. Rozstaliśmy się na parterze. Wymieniliśmy numery telefonów, przycisnęłam przycisk windy i zniknęłam w powoli zamykających się drzwiach. Otworzyłam drzwi do naszego apartamentu. Nikogo nie było. Spojrzałam na zegar. 19:00! Pojechali po Harrego! Usiadłam w fotelu i sięgnęłam ręką po hotelowy telefon. Zamówiłam truskawki w białej i mlecznej czekoladzie. Nie czekałam na nie długo, było ich dużo – podobało mi się to. Podłączyłam do głośników mój telefon i puściłam sobie „Live while we’re young” Patrzyłam przez przeszklone ściany apartamentu na powoli zasypiający Bangkok. Włączyłam laptopa i weszłam na skype’a. Liam był dostępny więc od razu do niego zadzwoniłam. Chciałam mu powiedzieć o wszystkim. Gdy zobaczyłam jego twarz wiedziałam, że coś się stało. Nie był uśmiechnięty, jak to zawsze bywało.
A: Li! Co się stało?
L: Rozstaliśmy się.
A: Ty i Dan!?
L: Tak. Nawet nie wiem dlaczego. Po prostu już nie ma Lianielle.
A: Przykro mi. Uśmiechnij się, będzie dobrze.
L: Taa. Oby… Jak tam u was?
A: A więc tak… Harrego pobili, Zayn i Laura pojechali po niego do szpitala. Jest z nim dobrze. Poznałam strasznie fajnego chłopaka – tańczy hip-hop! I wgl. to jest cudownie. Zayn wykupił mi karnet do SPA. Laura z Harrym są razem, ja z Zaynem też. Jem truskawki, słucham LWWY.
L: Szczęścia. Jak pogoda?
A: Słońce nieźle daje. Widziałam dziś na bazarku maskotkę-żółwia! Mam w planach ją dla Ciebie zakupić.
L: Ty to masz gust. A ten kolega fajny jakiś?
A: No fajny, fajny… Aż za bardzo.
L: Pamiętaj o Zaynie, zawsze.
A: Tak, wiem. Nie martw się.
L: Mówię tak, bo wiem jak on Cię kocha.
Rozmawialiśmy około 20 minut. Potem ja poszłam do hotelowego drink-baru. Przy ladzie siedziały dwie osoby. Całowały się. Usiadłam blisko i zamówiłam drinka. Chłopak spojrzał na mnie. W tym momencie po prostu miałam ochotę go zasztyletować. To był Douglas! Przyniesiono mi drinka. Bez zastanowienia wzięłam go do ręki i wylałam na głowę Douga.
-Fajnie, że osoby na których mi zależy, są takimi chujami. – spojrzałam w oczy Douglasa. – A ty suko nie zapomnij o zabezpieczeniu jak będziecie się dzisiaj ruchać. – zwróciłam się w stronę cycatej blondyny, która towarzyszyła Dougowi i wyglądała jak aktorka filmów dla dorosłych.
Wybiegłam z hotelu niemal przewracając się przez sznurówki moich vansów. Usiadłam na chodniku, wyciągnęłam z kieszeni iPhone i włączyłam sobie jakieś dobijające piosenki. Taa… zawsze tak robiłam, kiedy czułam się okropnie.
-Agata! – usłyszałam czyjeś wołanie. Nawet już chyba wiedziałam czyje.
-Idź stąd! Wypierdalaj! Usuń mój numer! Zapomnij! Nie dzwoń, nie pisz! Odejdź! Zostawiłeś swoją lafiryndę?! Uważaj, bo Ci ucieknie i nie będzie ruchania! Brzydzę się Tobą! – wykrzyczałam z mimowolnie pojawiającymi się łzami w oczach.
-Zrozum, że ja… - zaczął.
-Co mam zrozumieć?! To, że zachowałeś się jak ostatni dupek! – przerwałam mu.
-Nie mogłem się pogodzić z tym, że nie czujesz tego samego co ja… - mówił.
-I dlatego lizałeś się z tamtą miłą panią?! Bo mnie kochasz?! Żałuje tych godzin spędzonych z Tobą. Jesteś najprzystojniejszym i najcudowniejszym dupkiem jakiego znałam.
---------------------
PROSZE :3


niedziela, 7 października 2012

Rozdział XIII


Harry nie był w stanie powiedzieć nam, co się stało. Wyglądał masakrycznie. Laura była rozkojarzona. Hazzę oddaliśmy w ręce pielęgniarek i lekarzy. Usiedliśmy na korytarzu. Zastanawiałam się, co się mogło stać… I szczerze mówiąc, miałam tysiąc przypuszczeń. Czekaliśmy w niepokoju. Po godzinie, mogliśmy zobaczyć się z Harrym. Wyglądał znacznie lepiej. Pielęgniarki powiedziały, że to w wyniku pobicia, szybko wróci do siebie i że silny z niego chłopak.
-Harry! Co się stało? – Laura od godziny czekała, żeby zadać mu to pytanie.
-Najebałaś się, nic nie pamiętasz. Jacyś kolesie nas napadli. To było już blisko hotelu. Ja Ci kazałem uciekać do naszego apartamentu. Oni mnie spytali, czy mam jakieś życzenie. Ja wysłałem Ci sms’a, potem zabrali mi kasę, telefon i pobili.
-Bandyci jebani… - westchnęłam.
-Ale jest lepiej ze mną. Jutro już będę „Do życia”. – uśmiechnął się Harreh.
-Kiedy Cię wypuszczą? – zapytał Malik.
-Wieczorem. Idźcie do apartamentu, przyjedźcie po mnie o 19:00, okej? – wytłumaczył luby Laury.
-Jasne, jasne. Trzymaj się kochanie. – Laura pocałowała go w czoło, po czym wyszliśmy ze szpitala.
Jaka historia. Jak z filmu. Masakra. Ludzie nie mają co robić, że napadają Harrego Stylesa? Widocznie nie. Wróciliśmy do apartamentu. Ja stwierdziłam, że pochodzę sobie po hotelu. Zayna bolał brzuch, został w apartamencie, a Laura jako maniaczka filmów coś tam oglądała. Ja przechadzałam się po strasznie ogromnym hotelu. Szłam korytarzem. Spojrzałam na pewne drzwi. Była na nich tabliczka z napisem „Sala treningowa”. Z jej środka dochodził dźwięk muzyki. Otworzyłam powoli drzwi. Była to sala lustrzana. Miała ogromne okna. Z nich można było zobaczyć caluteńki Bangkok. W tej sali tańczyła kilkunastoosobowa grupka osób. HIP-HOP! Znam się na tym troszkę. Tańczyłam 10 lat. Przerwałam to dla naszego biura, ale nadal czuję te klimaty i jak nikt nie widzi włączam moją wierzę stereofoniczną i daję czadu. Kocham taniec. Szczególnie hip-hop. Oni wyłączyli muzykę, spojrzeli na mnie. Z tłumu wyszedł chłopak. Gdy go zobaczyłam… Ogarnęły mnie nieprzyzwoite myśli. Coś w środku mówiło mi „Agata, nie patrz tak na niego! Masz chłopaka!” ale ja jakoś nie umiałam patrzeć inaczej. Uśmiechał się do mnie, ja do niego. Miał na sobie szare dresy, zielony bezrękawnik, fullcup i vansy.
-Hejka. Jestem Douglas. – podał mi rękę.
-Siema. Ja jestem Agatha. Wiesz co… przyjdę tu za 5 minut. – wybiegłam z sali i przycisnęłam przycisk windy.
Chwilkę później byłam już w apartamencie i przeszukiwałam moją szafę. Wyciągnęłam te ciuchy, ubrałam je, wyciągnęłam z lodówki butelkę wody i wróciłam do miejsca spotkań tancerzy. Gdy mnie zobaczyli, zaczęli klaskać i już wiedzieli, że jestem jedną z nich.
-No to jedziemy! – rzuciłam butelkę pod ścianę i podeszłam do laptopa. Zaczęłam szukać jakiejś fajnej nuty.
Znalazłam! Usłyszałam początek. Stanęłam na środku, poczułam beat. I zaczęła się moja improwizacja. Było nieziemsko. Lubię być w centrum uwagi. Wszyscy klaskali, krzyczeli, piszczeli. To jest to co kocham.
-No to mamy nową królową hip-hopu! – krzyknął Doug.
-Bez przesady. Tak ogólnie to cześć wszystkim, jestem Agatha. Mieszkam w Londynie, jestem tu na urlopie. Tańczę 10 lat, kocham to. Lubię frappuccino i wszystko co Apple. – przedstawiłam się. – Macie jakiś układ?
-Jasne! Jestem Sandy. Spoko, zaraz Cię nauczymy. – rzekła szatynka i zaczęła majsterkować przy latopie.
Ustawili się i było „5… 6… 7… 8…”. Choreografia była zajebista. Nauczyłam się jej pamięciowo w jakieś 15 minut. Potem już wszystko ogarniałam. Trenowaliśmy godzinę. Wszyscy się porozchodzili i zostałam tylko ja i Douglas.
D: Zmęczona?
A: Trochę tak… Wiesz mam już 2 letnią przerwę, to mój pierwszy trening od tak długiego czasu. No może jeszcze warsztaty w Londynie.
D: Te, które były teraz w okolicach Maja?
A: No tak. A co?
D: Też na nich byłem.
A: Mieszkasz w Londynie?!
D: Tak. Może naszą rozmowę dokończymy przy jakimś pysznym koktajlu, hmm?
A: Z przyjemnością.
Haloo! Agata, co ty robisz?! Masz chłopaka! Nie zakochuj się! Muszę się ogarnąć. Douglas wcale mi się nie podoba! Tak… Tego co mam w głowie nie zniszczę, a słowa nic nie zmienią. Doug świetnie tańczy, jest mega mega mega przystojny, zabawny. Ahh… Cichoo, nic nie mówcie Zaynowi! Szliśmy chodnikiem. Odkrywaliśmy siebie. Poznawaliśmy nasze upodobania, wady, zalety. Naszym podstawowym łącznikiem był taniec. Czułam, że on kocha go tak samo jak ja. Mówiliśmy o naszych inspiracjach (w moim przypadku o Cha Chi). Przywłaszczyłam sobie jego fullcup.
D: Mam nadzieje, że mój obey do mnie wróci.
A: No to się mylisz, bo on już jest mój.
D: Za dużo marzysz, młoda.
A: Pff… znalazł się stary. Tylko o 2 lata.
D: 2 lata, a jednak.
A: To gdzie na ten koktajl?
D: To może wskoczymy po to twoje frappuccino, a potem wybierzemy się na spacer. Okej?
A: Okej.
Wbiliśmy do Starbucksa po moje ukochane słodkości i udaliśmy się przed siebie. Ja wyciągnęłam z kieszeni mojego iPhonea i zrobiłam sobie fotkę z Dougiem i naszym piciem, która od razu powędrowała na mojego instagrama z podpisem „Taniec, Starbucks, obey, Bangkok i ten uroczy pan – czego chcieć więcej? xoxo” Na jednej fotce się nie skończyło, bo uznaliśmy wspólnie, że jesteśmy tacy piękni i musimy sobie zrobić słit seszyn, żeby ludzie widzieli jacy jesteśmy cudowni. W 3 godziny dowiedzieliśmy się o sobie tyle, ile byśmy mogli się dowiedzieć w miesiąc. Buzie nam się nie zamykały. Okazało się, że siostra Douglasa wyszła za Polaka i mieszka z nim w Krakowie. Dowiedziałam się też, że rodzice Douga zginęli miesiąc temu w wypadku samolotowym. Zaczęłam płakać. Zdawałam sobie sprawę z tego jak cierpi. Ja nie wyobrażam sobie sytuacji, że moich rodziców tak po prostu nagle by zabrakło. Weźmy też pod uwagę fakt, że on jest taki młody. Starałam się go pocieszyć, przytuliłam go, powiedziałam, żeby był silny i się nie poddawał. Między nami coś było. Sama nie wiedziałam co, ale to nie wróżyło nic dobrego…

................................................................................
Kurde, jestem straszna… Ale okej. 37 OBSERWUJĄCYCH! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA *.* #ThankYouSooMuch KOCHAM WAS! Nie wiedziałam, że tan blog się tak wam spodoba. #MuchLove. Może tak napiszę od siebie, że kocham DNA – Little Mix! Uzależniłam się i nie mogę przestać słuchać. Taka rada ode mnie – nie oczekujcie zbyt wiele i nie zakochujcie się tak łatwo, jak ja. *le moje mądrości życiowe* Mam już dwie pały, za braki zadań (Gega, Biola) :c BO NIE MA NIEPRZYGATOWAŃ! :o Co za szkoła… Dobra, kończę.
Chcecie facebooka, twittera, aska, albo jakieś inne pierdołki moje? To piszcie, papapapapa :**
I JESZCZE RAZ : DZIĘKUJĘ WAM, ŻE CHCE SIĘ WAM CZYTAĆ! JEJUUU, JARAM SIĘ WAMI! :3
+nie ma lipyyyyyyy (: xoxo
LET’S GET CRAZY CRAZY CRAZY TILL WE SEE THE SUN ! *_*

środa, 3 października 2012

INFORMOWANI NA TT :

@iza00027 @AmelkaOfficial @maliklovex3 @karola__902@Just_Smile_xD @FollowMeNiallxx @iloveniall_xoxo @TheAvenueStar1D@natka0504 @marysia_lawecka .

wtorek, 2 października 2012

Rozdział XII

...Laurę w bikini, całą mokrą. Harrego bez koszulki, też mokrego. Obściskiwali się na... emm... podłodze. Popatrzyłam na Zayna. Nie wiedziałam czy wrzasnąć "Koniec tych czułości, idziemy na imprezę!" Czy zamknąć drzwi i poczekać 5 minut. Zdecydowaliśmy, że druga opcja będzie lepsza. Usiedliśmy pod ścianą na korytarzu. Też nie mieliśmy zamiaru się nudzić, więc zaczęliśmy się całować. Nigdy nie miałam takiej ochoty na całowanie, jak dzisiaj. Nie zamierzaliśmy czekać dłużej. Weszliśmy do apartamentu. Harry z Laurą wstali z podłogi jak oparzeni. Popatrzyliśmy się na siebie chwilkę i wszyscy zaczęliśmy się przygotowywać do wyjścia na imprezę. Ja włożyłam to. Byłam już prawie gotowa. Spakowałam jeszcze do torebki błyszczyk, iPhonea, portfel i usiadłam na kanapie w części apartamentu, którą zajmowałam ja i Zayn. Nie czekałam na niego długo. Gdy wszyscy byliśmy ogarnięci, zamknęliśmy nasz apartament i udaliśmy się do jednego z najlepszych klubów. Dostaliśmy się do strefy dla VIP’ów. Zayn zamówił drinki. Usiedliśmy przy stoliku. Po chwili kelnerka zrealizowała zamówienie Malika i wypiliśmy za moje zdrowie. Drinki jakoś magicznym sposobem się mnożyły, a ja coraz bardziej odpływałam. Wbiliśmy na parkiet. Weszłam na ladę baru i zaczęłam tańczyć. Impreza była nieziemska. O takiej 19-stce marzyłam! Co chwile wymienialiśmy z Zaynem gorące i namiętne pocałunki. Harry i Laura też nie powstrzymywali się w okazywaniu uczuć. Nawet nie zorientowałam się kiedy straciłam z oczu Larr i Hazzę.
-Zayn, chuju.  Kocham cię. – powiedziałam odrywając się od jego ust.
-Ja Ciebie też. Jest już 02:00. Chodźmy do apartamentu. Mam dla ciebie jeszcze jeden prezent. – powiedział tajemniczo.
-Zayn, chcesz się ruchać? – zapytałam z powagą w głosie.
-Skąd wiedziałaś?! Telepatia! Widzisz jesteśmy dla siebie stworzeni. – uśmiechnął się łobuzersko.
-Taa jasne. A ja może nie chcę się z Tobą przespać?
-Nie wygłupiaj się! Przecież wiesz, że cię tak bardzo, bardzo mocno kocham.
-Nie no, żartowałam. Chodźmy. – wzięłam do ręki torebkę i chwiejnym krokiem wyszłam z Zaynem pod rękę z klubu.
Do apartamentu dowiozła nas taksówka. Doczołgaliśmy się na ostatnie piętro. Nasz tymczasowy dom był pusty. Jeszcze nie otworzyliśmy drzwi do sypialni, a Zayn zaczął mnie rozbierać. Nigdy nie czułam się taka wyluzowana. Całowaliśmy się brutalnie. W powietrzu unosił się zapach jego zniewalających perfum, połączonych z nutką tytoniu. Ta mieszanka mnie powalała.
A: Zayn, obiecaj mi, że nigdy mnie nie opuścisz, dobra?
Z: Jasne, nikogo tak nie kochałem, jak Ciebie, mała.
Wskoczyliśmy pod kołdrę i tak właśnie otrzymałam mój oryginalny prezent urodzinowy. Chociaż byłam piana, pamiętam każdy szczegół. Jego zapach, dotyk, gorące usta.
****
Powoli otworzyłam oczy. Obudziłam się ubrana na tylnym siedzeniu samochodu. Nie wiedziałam gdzie jadę, po co…
-Zayn!? – zapytałam, ale nie usłyszałam odpowiedzi. –Co tu się kurwa dzieje?! – wrzasnęłam.
Nic. Zero. Nie mam telefonu, pieniędzy, szminki… Auto się zatrzymało. Koleś w okularach i kapturze otworzył mi drzwi. Wysiadłam. Od siadł w fotelu kierowcy i odjechał. Zostałam zupełnie sama, w Bangkoku – mieście, w którym się zupełnie nie orientuję. Nie no, super. Bezradnie włóczyłam się po ulicach. Byłam głodna, chciało mi się pić. Gdy już nie miałam na nic siły usiadłam na ławce w jakimś parku. Po kilku minutach zobaczyłam w oddali  Zayna. Stał przed jakąś laską z ogromnym bukietem jakiś kwiatów. Wstałam i bez chwili zastanowienia zaczęłam biec.
-Zayn! Nie wiem gdzie jestem, umieram z pragnienia i głodu, jestem brudna, buty nie pasują mi do stroju, a ty randkujesz mi tu z jakąś laską. Jaki z Ciebie dupek! No daj jej te kwiaty! Co tak się na mnie patrzysz?! – byłam zdolna zmienić wygląd jego twarzy.
-Kochanie… - zaczął.
-Kochanie!? Ja ci dam kochanie!? Nie jeste… - i w tym momencie Malik zatkał mi usta ręką.
-Po pierwsze, te kwiaty są dla Ciebie. Po drugie bardzo Cię kocham. Po trzecie przepraszam za to, że doprowadziłem Cię do takiego stanu, ale właśnie zabieram cię na coś do żarcia, potem do SPA. – wytłumaczył, a ja miałam ochotę schować się w piasek.
-Kotku, jesteś najwspanialszym chłopakiem jakiego sobie mogłam wymarzyć. Przepraszam cię, dziękuję za kwiaty. Emm… może byśmy już tak poszli po te żarcie, bo zaraz umrę.
Malik zapłacił za kwiaty, ja przeprosiłam tą panią i poszliśmy do restauracji. Zamówiliśmy jedzenie i czekaliśmy rozmawiając. Minęło już 30 minut, a jedzenia nie było. Nie miałam zamiaru czekać dłużej.
-Zayn, proszę daj mi kasę. Tak około 10 funtów. – poprosiłam.
-Jasne, masz. – podał mi je do ręki.
Ja wybiegłam z restauracji i wbiegłam do McDonald’a który znajdował się niedaleko. W kolejce stałam trzy minuty. Zamówiłam BigMac’a, dwa Chesseburgery, kręcone frytki z sosem śmietankowym, dużą colę i małą sałatkę. Na realizację zamówienia czekałam chwilkę. Usiadłam przy stoliku i zaczęłam jeść. Po 10 minutach po jedzeniu nic nie zostało. Szczerze mówiąc nie jestem fanką takiego żarcia, ale dzisiaj ono nie równało się z tym, co podano by mi w tamtej restauracji za jakąś godzinę. Wróciłam do Zayna, który z trudem dojadał zamówione przeze mnie żarcie.
-Kochany, dobrze Ci to zrobi. Wychudłeś ostatnio. – uśmiechnęłam się.
-Zaraz pęknę… Już niczego dzisiaj nie włożę do ust. – odparł po czym zapłacił i wyszedł razem ze mną.
Zayn wynajął jakiś samochód, którym pojechaliśmy pod obiecanie SPA. Zaparkowaliśmy w parkingu podziemnym. Wnętrze SPA było bardzo ładnie urządzone. Wszystko pachniało czekoladą i wanilią. Zayn przez pewien czas ustalał coś z panią w recepcji.
-Proszę za mną. – uśmiechnęła się do mnie jakaś pani.
-Jaaasne. – odparłam, spojrzałam na Zayna i zniknęłam.
Wylądowałam w szatni. Pani kazała mi się rozebrać i zawinąć w ręcznik. Tak właśnie zrobiłam. Zaprowadziła mnie do sali numer 214. Tam czekał na mnie masażysta (całkiem niezły…). Kazał mi się położyć na takim yyyy… dziwnym łóżeczku (?). Zamoczył ręce w czekoladzie i zaczął masować moje plecy. Jezusie, czułam się cudownie. Każdy centymetr mojego ciała się stopniowo rozluźniał. Zabieg trwał 15 minut. Następnie pokierowano mnie do gabinetu numer 220. Weszłam i tam czekały na mnie gorące kamienie. Troszkę się bałam, bo nigdy czegoś takiego nie próbowałam, ale właśnie nadszedł na to czas. Było całkiem nieźle. Później udałam się do sauny. Poczułam się jak u mnie w domu, w Polsce. Mieliśmy podobną saunę… Zazwyczaj chodziłam do niej, gdy miałam jakieś problemy lub po prostu ze zmęczenia. Kazano mi się ubrać. Czekał na mnie gabinet 169. Tam zajęto się moimi paznokciami i zrobiono mi cudowny makijaż. Wybrałam sobie miętowy i złoty lakier. Spojrzałam w lustro – wyglądałam nieziemsko! Jak nigdy. Wyszłam z ogromnego SPA. Na chodniku siedziała Laura. Wyglądała tak, jakby płakała. Podbiegłam do niej.
-Larson! Co jest?! Co ty tu robisz? Gdzie wy wczoraj byliście? Martwiłam się! No mów! – usiadłam obok niej i zaczęłam wypytywać.
-Harrego nigdzie nie ma! Nikt nic nie wie! Ja też! Obudziłam się u nas w apartamencie, sama. A na moim iPhone’ie była tylko wiadomość od Hazzy, że wszystko będzie dobrze! – wyjaśniła ze łzami w oczach.
-Nic więcej? Musimy go szukać?! Gdzie Zayn?
-Pojechał na policję. Nie wiem co mam robić… Może ja nawet jestem z Harrym w ciąży! Skąd ja mam pewność, co wczoraj z nim robiłam, kompletnie piana?! Ale najważniejsze jest, żeby on się w końcu znalazł…
-Laura, Hazza nie mucha, bez kondoma nie rucha! Spokojnie. Znajdzie się!
No to miło. Nie ma Harrego, próbuję jakoś uspokoić roztrzęsioną Laurę. Zaczęłyśmy iść. Zaglądałyśmy w każdą uliczkę. Nagle ujrzałam burzę brązowych loków. Podbiegłam w tamtą stronę. Tak, to był Harreh. W kałuży krwi leżał na ziemi, pobity i posiniaczony. Oddychał.
-Harry! Harry! Słyszysz mnie! Odezwij się! – zaczęłam krzyczeć jak opętana.
-Czy z Laurą jest dobrze wszystko? – zapytał resztką sił.
-Tak kochanie, jestem tu. – Laura chwyciła go za rękę. – Agata, no dzwoń po Zayna! Niech weźmie go do szpitala! On się tu kurwa zaraz wykrwawi!
Okej, okej… - wybrałam numer Zayna, powiedziałam mu gdzie jesteśmy, opisałam sytuację i kazałam przyjeżdżać.
Na Malika nie czekaliśmy długo. Wtaszczyliśmy Harrego do samochodu i udaliśmy się do najbliższego szpitala.

--------------------------------------------------------------------------
Linki uzupełnię potem,  bo lecę do szkoły :) Sory, że musieliście tyle czekać. Myślę, że fajny... :3 Dużo akcjiiii . 3majcie się :* - agatha xoxo

środa, 12 września 2012

Rozdział XI

Ubrałam przygotowany przez siebie wczoraj zestaw. Zaczęły się pożegnalne przytulasy z Niallem, Louisem i Liamem. Do samochodu który zabierze nas na lotnisko kierowca spakował bagaże. Pożegnałyśmy się z domem, wsiedliśmy do auta i pomachaliśmy w stronę chłopaków stojących na chodniku. Odjechaliśmy. Na lotnisku przez korki byliśmy za 40 minut.
*na lotnisku*
Byłam zdziwiona, że nikt nie zwraca uwagi na Hazzę i Zayna. Może kilka zdjęć, ale nie było jakiś akcji z autografami. Odprawa też poszła całkiem szybko. Ja jeszcze musiałam skoczyć po kawę do Starbucks'a, bo  bez niej mój dzień jest stracony. Po godzinie spędzonej na lotnisku siedzieliśmy już w samolocie oglądając "Projekt X" na moim iPad'zie. Szczerze mówiąc nawet się nie obejrzałam, a pode mną rozciągał się Bangkok   . Usłyszeliśmy komunikat. Coś w stylu, że zaraz lądujemy, że dziękuje nam za ten lot i że życzy wszystkiego najlepszego solenizantce. Hahaha, czy cały świat musi wiedzieć, że mam urodziny? Podbierałam ten syf, który uczyniłam wokół siebie i spakowałam wszystkie pierdołki do mojej torby. Zaczęliśmy lądować. Po chwili samolot już był na ziemi. Witamy w Bangkoku! Wyszłam z samolotu i buchnął we mnie gorący powiew powietrza. Słońce grzało strasznie mocno. Na lotnisku było ‘troszkę’ paparazzich. Nie byli zbytnio natrętni, to dobrze. Odebraliśmy nasze walizki i podeszliśmy do pierwszej, lepszej taksówki. Zayn powiedział kierowcy gdzie chcemy jechać, zapłacił i ruszyliśmy. Przejeżdżaliśmy przez ulice tego kolorowego i jak dla mnie fascynującego miejsca. Postanowiłam sobie, że tutaj już na 100% powiem Malikowi o swoich uczuciach, chociaż nie jest to dla mnie łatwe. Siedziałam z tyłu z Laurą i Harrym. Komentowaliśmy to co dostrzegaliśmy zza szyby taksówki. W tej chwili wiedziałam, że Laura myśli o tym samym co ja. O zakupach! W Bangkoku są takie bazarki, w których można kupić zajebiste ubrania. Na tą okoliczność zabrałam ze sobą moją złotą kartę, na której mam zasoby kasy na jakieś „małe zakupki”. Taksówkarz podjechał pod hotel i wystawił nasze walizki. Od razu podleciał do nas jakiś facet, ułożył nasze walizki na specjalny wózek. Podaliśmy mu numer pokoi i poszliśmy się zameldować w recepcji. Pani recepcjonistka o dziwo nie znała wcale chłopaków, ale nas tak i poprosiła mnie i Larsona o autografy i zdjęcie. Troszkę dziwnie się czułam, bo jak można nie znać Zayna Malika i Harrego Stylesa, a znać Lorę i Agathę – dwie londyńskie stylistki. Jakoś na dochodzi do mnie to, że nasze biuro jest dość sławne na świecie. Ale ok. Dostaliśmy karty do pokoi. Weszliśmy do windy, a ja nacisnęłam guzik, który doprowadzi nas na 30, ostatnie piętro. Na trzydziestym piętrze mieszkamy tylko my, bo tam jest taki wielgachny apartament, który zajmuje całe piętro. Jest tam też basen, taras, bar i inne bajery. Przyłożyłam kartę do drzwi, które się natychmiastowo otworzyły. Apartament był cudowny. Nigdy nie widziałam takiego wnętrza. Zaczęłam oglądać wszystkie pokoje po kolei. Każdy był piękny. Jakoś nie umiem tego opisać słowami.
-Zayn, idioto. Dziękuje. Tu jest pięknie i bardzo się cieszę, że mogę tu być z Tobą. – przytuliłam go.
-Nie ma za co. To dla mnie zaszczyt spędzać z Tobą ten nasz ‘urlop’. – powiedział mi szeptem na ucho tak, że przeszły mnie dreszcze.
 Zaczęliśmy się rozpakowywać. Po godzinie ogarnęliśmy wszystko. Ustalaliśmy co będziemy robić dzisiejszego wieczora.
Z: Ja chcę teraz iść na plażę, a  tak ok. 21:00 wbić do jakiegoś dobrego klubu i świętować 19-stkę Agaty!
A: Popieram.
H: Ja wolę iść teraz do basenu.
L: No to ja też. No to Agata z Zaynem plaża, a my zostajemy.
A: OK.
Pomalowałam się troszkę, przebrałam w TO i wyszłam razem z Zaynem z hotelu. Szliśmy w stronę plaży śmiejąc się i gadając. Co chwilę ktoś nam robił zdjęcia. Wcale mnie to nie obchodziło.
-Dawaj łapę. – uśmiechnęłam się do Malika, który bez zastanowienia złapał mnie za rękę i odwzajemnił uśmiech.
Dotarliśmy do plaży. Pomarańczowo-złote słońce odbijało się w tafli szmaragdowego morza. Położyliśmy się na kocu. Brzuch Zayna posłużył mi za poduszkę.
A: Jak ten czas szybko leci… Zawsze jak byłam mała mówiłam, że chcę mieć 19 lat. Teraz je mam, spełniły się moje marzenia i jestem chyba najszczęśliwszym człowiekiem na świecie.
Z: A ja mam 19 lat, poznałam w swoim życiu tysiące dziewczyn, a żadna nie była taka wyjątkowa jak ty.
A: Zayn… szczerze mówiąc to… Emm… Bo ja…
Z: Czekaj, czekaj…
Wstał, ja też. Objął mnie w biodrach, ja owinęłam moje ręce wokół jego szyi.
-Kocham Cię. – wyszeptał i nasze usta otarły się o siebie.
Całowaliśmy się namiętnie. Tak jak by to był koniec świata i chcielibyśmy wykorzystać ostatnie sekundy. Nasze wargi niemal nie odrywały się od siebie. Było mi strasznie gorąco w środku. W moim organizmie działo się coś niebywałego. Moja krew krążyła strasznie szybko. Serce biło miliard razy na minutę. Tętno było przyspieszone. Teraz już nie miałam wątpliwości, że jestem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. W końcu ‘oderwaliśmy się’ od siebie. Zaczęłam się śmiać, on też. Te 5 minut zapamiętam do końca życia.
-Skubany Malik… - wypaliłam przez śmiech.
-Jak ja długo czekałem na ten moment. – jego oczy śmiały się do mnie.
-Zayn, to najlepsze urodziny w moim życiu. To co teraz się dzieje, zawsze było dla mnie marzeniem. Miałam jakąś tam nadzieję, że chociaż Cię zobaczę. Znamy się miesiąc, a ja już wiem, że chciałabym spędzać z Tobą każdy dzień mojego życia. – mówiłam leżąc wtulona w Malika. – A poza tym… Ty zdajesz sobie sprawę z tego, jaki jesteś sexowny? Hahaha.
-No wiesz, nie chcę być nieskromny, ale… nie. – odparł z uśmiechem na twarzy.
-A nie wiesz, czy Harry…
-Tak, on też też coś czuje do Laury.
-Skąd ty wiedziałeś o co ja chcę zapytać?!
-Telepatia, zakochani tak mają. – musnął swoimi wargami moje usta.
Słońce powoli zachodziło, robiło się ciemno. Postanowiliśmy już wracać do hotelu, bo Hazz i Laura już na nas na pewno czekają i muszę się jeszcze przebrać w coś na tą imprezę. Szliśmy oczywiście za rękę, już… legalnie?! No uznajmy, że tak można powiedzieć. Doszliśmy do hotelu. Gdy dojechaliśmy na nasze piętro i otworzyliśmy nasz pokój zobaczyliśmy....

A więc proszę… Macie tutaj moment napięcia :3 A więc Zayn i Agatha już są prawie razem. Cieszycie się? I takie małe pytanko, czy Harry ma być z Laurą? Ja myślę, że tak… I czy chcecie bohaterów? (Ale tylko Agathę i Laurę, bo chłopaków znacie *.* Myślę, że wam się podoba. Ostatnio łaskawa jestem i jakieś takie długie są te moje rozdziały. PRZEPRASZAM CZYTELNIKÓW MOJEGO BLOGA Mullingar, London and One Direction. Ciągle chcę coś dodać, ale TEN blog mnie całkowicie pochłonął. Jeszcze raz sorry. Liczę na wasze komentarze :** I jeszcze jedno… Porozsyłajcie tego bloga do swoich Koleżanek-Directionerek, albo jeżeli macie na FB jakąś stronkę o 1D, to udostępnijcie, please. Z góry dziękuję J I to na tyle. Kocham was xoxo

+ POUND THE ALARM ! 

piątek, 7 września 2012

Rozdział X


Cały dzień spędziliśmy na gadaniu, śmiechach i grze na konsoli w nową grę zakupioną przez Hazzę. Jest 17:00.  Zgłodnieliśmy i zamówiliśmy pizzę. Zawiesiłam wzrok na Zaynie.
-Halo! Żyjesz?! – pomachał mi ręką  przed oczami.
-Tak, tak. Sory. Zapatrzyłam się. – totalnie speszona wymamrotałam.
-Mam cos na twarzy, czy co? – zapytał.
-Nie wszystko OK. – uśmiechnęłam się.
Znam go już kilkanaście dni, jeżeli nie możemy się spotkać, to gadam z nim, a ciągle jestem przy nim taka nieśmiała. Ja, nieśmiała?! To niemożliwe.
*Laura*
No przecież oni są dla siebie stworzeni! Wyglądają ze sobą cudnie. Ona mu się podoba, jak nic! To ja zawsze byłam taka „szara myszka”. Bałam się podejść do chłopaków, zagadać. Agata była przy nich pierwsza i bez trudu znajdywała z nimi wspólny temat. A teraz! Przy Maliku totalnie ja paraliżuje, ale myślę, ze to przez to, ze tłumi w sobie uczucia. Chciałaby wykrzyczeć całemu światu „Kocham Malika, bitches!”, ale najzwyczajniej w świecie się boi odrzucenia. Ja jestem niedostępna. Nie odpowiadam na zaloty Hazzy, chociaż bardzo go pragnę. Mam dystans. Musi sobie troszkę biedaczek poczekać. Jutro urodziny mojej ‘Szalonej’.  Kupiłam jej cudowne buty, obudowę do iPhona (taka jaka chciała) i srebrny wisiorek-serduszko, na którym z tylu jest napisane. „I never let you go. – Larr&Agatha” Tez taki mam, bo dostałam od niej na 19.-stke.  Myślę, ze się jej spodoba. Właściwie to jestem tego pewna. Zawsze kupuje zajebiste prezenty (skromność). Aha, zapomniałabym. Kupiłam 3 bilety na koncert Demi Lovato. Powiem jej o tym dopiero w Bangkoku. Pójdziemy w trójkę. Ja, Agata i Nialler. Myślę, ze zapozna nas z Demi. Agata ją kocha, ja z reszta tez.  Poza tym mamy dla Agaty jeszcze jedna niespodziankę, która zaraz jej pokażemy.
*Agata*
Siedzieliśmy na wszyscy na kanapie. Zapadła cisza. Liam poszedł zgasić światło, a Hazza majstrował cos przy telewizorze. Zaczął się film. Początek był taki, ze Harry, Nialler, Loui, Li, Zayn i Lora śpiewali dla mnie sto lat. Potem każdy po kolei miał 5 minut dla siebie i opowiadał o mnie i składał życzenia. Poryczałam się. Najbardziej mnie poruszyło to co mówiła Laura. Potem były zdjęcia. Moje z dzieciństwa, nasze i Larr z róznych wyjazdów, fotki z Zaynem, które wstawiłam ostatnio na instagrama i nasze wspólne, które uwiecznił mój ukochany aparat. Ryczałam jak głupia. Zaczęłam wszystkich tulić. Podziękowałam wszystkim za tą uroczą niespodziankę. Włączył się następny filmik. Wyglądał tak jakby z ukrytej kamery. Była to rozmowa Nialla z Zaynem.
N: Dlaczego jej nie powiesz?
Z: Niall, to nie jest takie łatwe.
N: Jest bardzo łatwe!
Z: Horan, jak się założę, to ja się jej nawet nie podobam!
Zayn podbiegł do telewizora i wyłączył go.
-Ej! Ja chciałam wiedzieć co jest dalej! – krzyknęłam.
-To się nie dowiesz! – odparł Malik i wybiegł z salonu.
Wszyscy wymienialiśmy spojrzenia. Nie wiedzieliśmy co mowić. Ja bylam oburzona, bo Malik na pewno nie wiedział o tym filmiku. Ja na jego miejscu bym sobie coś zrobiła.
-Kto wpadł na ten idiotyczny pomysł, co?! – wrzasnęłam.
-No my. – mówił Liam.
-Chciałbyś żeby wszyscy wiedzieli o twoich tajemnicach. Jezu… jakie z was dzieci. Idę go szukać. – ubrałam na nogi Nike, a na ramiona zarzuciłam sweter.
Chodziłam po okolicy wołając to imie, które przyprawia mnie o motyle w brzuchu. Dostrzegłam go na ławce. Podbiegłam.
A: Czemu nie reagujesz  jak cię wołam!
Z: Przepraszam.
A: Zayn, nie przejmuj się. Zapomnijmy o tym fragmencie filmiku. To było słodkie. I jeśli chcesz wiedzieć, to wcale nie prawda ze mi się nie podobasz.
Z: OK. Emm… to znaczy, ze Ci się podobam?
A: Za dużo chciałbyś wiedzieć.
Wróciliśmy do domu. Wzięłam kąpiel, ubrałam pidżamę, napiłam się herbaty i poszłam spać.
*nazajutrz rano*
Obudził mnie Malik. Zaczął skakać po moim łóżku i śpiewać sto lat. Potem zebrali się wszyscy. Dostałam masę prezentów. A więc zacznijmy od Laury… Obudowę do iPhonea! Cudowna jest! Buty! Takie, że mi po prostu szczena opadła. Wisiorek. Prawie identyczny, jak ten który dałam jej rok temu. Od Nialla dostałam bon na 50 funtów do Nando’s, wisiorek-koniczynkę i słuchawki (takie białe, duże i zajebiste). Liam dał mi maskotkę-zółwia, bluzkę z przekreśloną łyżką i przepiękne kolczyki. Lou podarował mi świeżutką, nowiutką parę miętowych vansów i kosz marchewek. Hazza wręczył mi białe, krótkie conversy i płytę Demi Lovato (ten to wie, co dobre). Na deser został mi Zayn. On wykąbinował dla mnie buciki z Nike. Potem wręczył mi maluteńkie pudełeczko. Otworzyłam i zobaczyłam nieziemski pierścionek z jakimś brylantem. Piękniejszego pierścionka to ja nie widziałam, a w swoim życiu już się wielu naoglądałam. Zza pleców wyciągnął bukiet kwiatów i pocałował mnie delikatnie mówiąc „Spełnienia marzeń, młoda.” Nie wiem dlaczego tak na mnie mówi. Przecież mam tyle lat co on! Wszystkim bardzo gorąco podziękowałam. Butów mam całkiem sporo, ale przecież butów nigdy nie jest za dużo (moje motto życiowe). Na dole czekał na mnie tort. Nie był to zwykły tort… To był tort od samego Cake Bossa! Laura się o nim tyle nagadała, że sama wiem o nim i jego słodkościach niemal wszystko. Zjedliśmy po kawałku tego cuda i poszliśmy wszyscy się ubrać, bo byliśmy w pidżamkach. 

Tyle wam wykąbinowałam. :3 Głupi, chiński modem w pen-drive! Musimy kupić router, bo te zasrane pen’y są do dupy. POCZĄTEK ROKU :33 JACIEŻ KOCHAM MOJĄ SZKOŁĘ. Zajebiozaaaa : DD Klasę mam troszkę chińską, ale niektóre osoby są spoczi i wgl. jesteśmy hipstetramiii :** Mam jakiś nastrój cudownyy J Namalowali mi markerem kutasa na plecach :** Wiem, że słitt . Wacham się nad rozpoczęciem treningów hip-hop’u… W szkole jest mega, dupeczek jako tako nie ma, ale ja tam sobie już kogoś upatrzę. DZIĘKI WAM ZA WSZYSTKO. :** #WaitingForTakeMeHomeAlbum
Kocham Was Mordunieee :3 

niedziela, 2 września 2012

Rozdział IX

Zjedliśmy śniadanie. Dzisiaj śpimy u chłopaków i potem razem jedziemy na lotnisko. Niall w tym czasie jedzie do USA, Liam będzie spędzał czas z Daniele, a Lou z Elką. Spakowałyśmy walizki do auta Laury i pojechałyśmy w stronę domu 1D. Larr zaparkowała samochód, a ja w tym czasie weszłam już do domu. Pierwszy podleciał do mnie Zayn. Przytulił mnie mocno i pocałował w policzek. Jego perfumy totalnie mnie zniewoliły. Potem powitałam resztę. Usiadłam obok Niallera i wyjadłam mu prawie wszystkie chipsy.
-Ejj! Moje chipsy! Ty zjadłaś więcej ode mnie! - oburzył się Horan.
-Zrozum, nie tylko ty kochasz jeść w tym domu. - stwierdziłam.
-Ale, ale, ale... Jak to?! To ja jestem królem żarcia! - krzyknął.
-Uspokój się, przyniosę Ci drugą paczkę. - powiedział Loui.
---------------------------------------------
macie troszkę :)

SMUTNA WIADOMOŚĆ .

Zepsułam modem do internetu i w najbliższym czasie nie dodam nic :( Będę coś tworzyć na kompie, a jak będzie okazja to wrzucę na bloggera. Więc trzymajcie się. Przepraszam za moją głupotę. Jestę głupkię.
Miłego rozpoczęcia roku, trzymajcie za mnie kciuki <3 Kocham was i dziękuję za wszystko! 30 obserwatorów, szaaaleńcyyy :**

piątek, 31 sierpnia 2012

czwartek, 30 sierpnia 2012

Od Blogerki .

Sprawdzajcie tego bloga codziennie. Czasem nie dodam na Szlachte i nie wiecie, ze jest rozdzial. Wiec radze sprawdzac. Komentarze mozna dodawac bez kodu i anonimowo. Jezeli chcecie byc powiadomieni na twitterze, to podawajcie je w komentarzach. Kocham was. :**

Rodział VIII


Usiadłam przy stole w jadalni. Myślałam nad tą całą sytuacją. Miałam zrobić domówkę z okazji moich urodzin, ale w tym terminie mamy wylot do Bangkoku. Usłyszałam, że ktoś idzie.
-Hejka. Już wstałaś. Czy tylko mnie tak boli głowa? Co się wczoraj działo? Kompletnie nic nie pamiętam. – podszedł do mnie Zayn.
-Hej. Chyba troszkę za dużo wypiliśmy. Też nic nie pamiętam. – uśmiechnęłam się mimowolnie. – Zrobiłam płatki. Są na blacie w kuchni.
-Dzięki. – odparł po czym zniknął z moich oczu.
Dlaczego ja się tak łatwo zakochuję? Wpadłam po uszy.  Jego śnieżnobiały uśmiech, czekoladowe oczy… Zawrócił mi w głowie.  Co mam zrobić? Podejść do niego i powiedzieć „Zayn, uzależniłam się od Ciebie. Strasznie mi się podobasz. Znam Cię trzy dni, ale co tam. Pobierzmy się.” – to niedorzeczne.  Malik  wrócił do jadalni i usiadł obok mnie.
-Co jest? Widzę, że o czym strasznie intensywnie myślisz. – wyrwał mnie z zamyślenia mulat.
-Wszystko OK… - odpowiedziałam bez przekonania.
-Przecież widzę, że nie. Mi możesz powiedzieć. – spojrzał w moje oczy.
W tym momencie coś mi się przypomniało. Tak na mnie patrzał wczoraj. Wtedy kiedy się całowaliśmy.
-Mam problem, ale muszę sobie z nim radzić sama. Raczej nikt mi nie pomoże. – wstałam z krzesła i pobiegłam do mojego pokoju.
Usiadłam na łóżku. Wzięłam do ręki mojego iPada i puściłam  jakieś smutne piosenki o miłości. Dlaczego dziewczyny są takie głupie? Może tylko ja taka jestem? W takich chwilach zawsze słuchałam Demi Lovato. Jej piosenki dają mi siłę. Zatonęłam w piosence Unbroken. Przerwało mi pukanie do drzwi. 
-Mogę wejść? - był to głos Zayna. 
-Jeżeli tak bardzo chcesz, to proszę. - stwierdziłam i po chwili zobaczyłam jego twarz.
-Wiem co Cię gryzie. - mówił. 
-No ciekawe co?! - odparłam ironicznie. 
-To. -wyciągnął z kieszeni swojego blackberry i pokazał mi to samo zdjęcie, które było na moim iPhonie.
Zamilkłam. Nie wiedziałam co mu powiedzieć. 
-Jeśli Cię zraniłem to przepraszam. - przejechał mi ręką po plecach. 
Co miałam mu powiedzieć? "Za co mnie przepraszasz? Za to, że to wszystko co się dzieje to jakiś cudowny sen?" 
-Zayn, to nie tak. Ja jestem po prostu jakaś inna niż wszystkie. Nie umiem się cieszyć tym co mam i o wiele za dużo myślę, co będzie potem. 
-Wiem, że jesteś inna. I to mnie w tobie fascynuje. Dam Ci taką radę. Żyj tym co jest teraz. 
-Dzięki. Ale... Nie jednak nie będę Ci nic mówić.
-Dlaczego?
-Może kiedyś Ci powiem...
Widziałam, że bardzo chciał wiedzieć o co chodzi. Ale uważam, że to za wcześnie. 
*dzień przed wylotem do Bangkoku *
Jestem już spakowana. Jutro moje 19-ste urodziny, które spędzę po części w samolocie. Ale myślę, że impreza będzie na miejscu. Jest 10:00. Chłopaki są u siebie, a ja z Larr robimy dla siebie tosty. 
L: Agata, kiedy mu powiesz? 
A: Nie wiem... Naprawdę nie wiem...
L: Mogę Ci to zapewnić, że nie pożałujesz gdy już mu to powiesz. 
A: A ja  myślę, że jeśli on coś do mnie czuje, to mi to powinien powiedzieć. 
L: No faktycznie, ale... Ach rób co chcesz. 
------------------------------------------------------
Macie :** Myślę, że się podoba :3 Dziękuję za każdy komentarz. 
Dziękuję, że mam 27 obserwatorów. Nie spodziewałam się, że tyle ich będzie. 
I dziękuję każdemu kto czyta. 
Stay strong :*

niedziela, 26 sierpnia 2012

Rozdział VII

Później już nie wiem co się działo.
*następnego dnia*
Otworzyłam oczy. Leżałam w swoim łóżku, sama. Jednak nie sama, z Laurą. Z wczorajszego wieczoru nie pamiętam nic. Strasznie boli mnie głowa. Wstałam  niechętnie z łóżka i poszłam do kuchni po wodę. Na kanapie rozwalił się Harry, a Zayn drzemał na podłodze. „Emm… Co tu się działo?” – pomyślałam. Napiłam się i zaczęłam szukać telefonu. Po piętnastominutowych poszukiwaniach odnalazłam mojego iPhonea. Odblokowałam go i… zobaczyłam zdjęcie. Ja całująca się z Zaynem. Mam się cieszyć, czy być załamana? Ale jestem idiotką. Może nie będzie pamiętał… W każdym razie ja mu o tym nie przypomnę. Wyciągnęłam z lodówki cztery butelki wody. Jedną z nich wypiłam, a resztę postawiłam przy miejscach odpoczynku moich skacowanych znajomych.  Wzięłam prysznic, ubrałam się i przygotowałam sobie płatki.
----------------------------------------------
Któtki . . . :** 
Bo nie było 10 kom :)

sobota, 25 sierpnia 2012

Rozdział VI

L: Jeszcze się pytasz?! Wakacje z Harrym! Przecież to jest spełnienie marzeń.
A: Ale oni nam nawet nie powiedzieli gdzie, za ile dni?
L: No to się ich spytaj.
Wróciłyśmy do salonu. Usiadłyśmy na kanapie. Chłopaki wpatrywali się w nas oczekując na naszą decyzję.
-A tak ogólnie to za ile dni i gdzie? - zapytałam.
-Za tydzień. Bangkok. Pathumwan Princess Hotel. - tłumaczył Zayn. 
-Bangkok... Nigdy tam nie byłam, ale słyszałam, że jest pięknie. - odparłam. 
-Zgadzacie się? - zapytał niecierpliwy Harry. 
-No dobra... - powiedziała Laura. 
Hazza i Zayn wyraźnie się ucieszyli. Przynieśli ze sobą jakąś wódkę i wiskhy. Harry zrobił nam drinki. Było ich dużo. Muszę to przyznać najebałam się. Wszyscy byliśmy na bani. Było strasznie wesoło. Poszłam do kuchni po piwo. Wyciągnęłam je z lodówki, po czym usłyszałam czyjeś kroki. 
-Zayn idioto, co ty robisz? - Malik przycisnął mnie do ściany i złapał za tyłek. Ciągle się śmiałam. 
-Nie wiem. - mulat popatrzył rozchwianym wzrokiem prosto w moje oczy. 
-A ja chyba wiem. Łapiesz mnie za dupę jak jestem piana. Hhahahahahha. Co za dzień. - odstawiłam puszkę piwa na kuchenny blat. 
-Pocałowałbym cię, ale nie wiem, czy mogę. - wybełkotał. 
-Całuj, przecież jesteśmy najebani. - ujęłam jego twarz w dłonie.
On musnął swoją ręką mój policzek. Z każdą sekundą nasze usta były od siebie coraz bliżej. Nie ogarniam, ale chyba właśnie pocałowałam Zayna Malika. 

czwartek, 23 sierpnia 2012

Rozdział V

Nie mogę. To się nie dzieje naprawdę. Zayn wcale nie zobaczył mnie właśnie w bamboszach, piżamce w serduszka i maseczce na twarzy... Muszę się pogodzić z prawdą, zobaczył. Weszliśmy w trójkę do salonu. Gdy Larr zobaczyła Harrego powiedziała tylko szybkie "Hej" i pobiegła do łazienki.
-Właśnie mamy babski wieczór... Wiecie... Ogórki i te sprawy... Ahh... Idę to zmyć z twarzy. Dziwię się dlaczego nie dostaliście zawału jak mnie zobaczyliście... - tłumaczyłam chłopakom.
-Bez przesady. Ładna pidżamka. - odparł Zayn.
-Weź się zamknij! - powiedziałam i udałam się w stronę łazienki.
Laura stała przy umywalce i zmywała ze swojej pięknej buźki zieloną maź. Dołączyłam do niej. Zrobiłyśmy sobie lekki makijaż. Laura ubrała ten zestaw, a ja ten. Wróciłyśmy do chłopaków. Siedzieli przed laptopem i śpiewali piosenkę Beynoce - End of time. Udawali laski i tak... jak by to ująć... "piszczeli"?! Uznajmy. Zaczęłyśmy się z nich śmiać.
-Jaki wykon! Powiedziałabym, że macie iść do X Factor'a, ale już tam byliście, więc... - uśmiechnęłam się. - A właśnie... Laura, mam do Ciebie taką sprawę.
-No mów! - odpowiedziała.
-Chciałabym tak jakby "zawiesić" nasze studio na jakiś... miesiąc?
-Ale po co?!
-Takie wakacje... No wiesz... Trzy lata bez prawie żadnej przerwy to trochę dużo.
-Mi tam nie potrzebne są wakacje. Ta praca to dla mnie ciągłe wakacje, bo robię to co kocham. Ja mogę zostać, dam sobie sama radę.
-Nigdzie nie zostajesz, tylko jedziemy na wakacje razem. W czwórkę. - wypalił Hazza.
-Znasz nas 2 dni, no właściwie nie całe i chcesz z nami pojechać na wakacje? Zwariowałeś... - odparłam.
-Ej no sory, ale ja mam fryzjera za 12 dni. I strasznie się boję samolotów...
-Fryzjera sobie możesz darować, a w samolocie Cię przytulę i będzie OK. - Harry posłał uroczy uśmiech w stronę Larr.
-Kupiliśmy bilety, nie ma odwrotu. Chcemy was lepiej poznać i uznaliśmy, że to będzie dobra okazja. Wylot o 10:00 z Heathrow. - tłumaczył Malik.
No to mnie zaskoczyli! Wakacje z Zaynem, Harrym i Larr. Byłoby cudownie. I chyba nawet będzie... Sama nie wiem czy się zgodzić... No ale fryzjer Laury! Przecież to sprawa wagi państwowej! Jej cudowne włosy muszą być idealne! Kocham ją za to. Przeprosiliśmy chłopaków i poszłyśmy do pokoju Larr.
A: No to co wkońcu?
----------------------------------------------
Chwila napięcia i oczekiwań... Poczekacie sobie troszeczkę.
hahahah znęcam się nad wami.
Nie no, komentarze, komentarze, komentarze :D



środa, 22 sierpnia 2012

Rozdział IV

Jak to Larr, od razu zaczęła zaprzeczać, że wcale tak nie jest i że jest beznadziejna.
-Czy mi się wydaje, czy jest już 13:20. A ja wyglądam jak budyń! - zaczęłam się drzeć i pobiegłam do mojego pokoju.
Po chwili dołączyła do mnie Laura. W dosłownie dwie minuty stworzyła dla mnie idealny zestaw. Jak ona to robi?!
-Laura, ty jesteś nieoceniona. - przytuliłam się do niej i poleciałam się przebrać do łazienki.
Stanęłam przed lustrem i powiedziałam "Ale ze mnie dupa!" Rzadko to mówię, ale normalnie wyglądałam cudnie. Miałam ubrane to. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Nie stał przed nimi Zayn, tylko jakiś facet z ogromnym bukietem czerwonych róż.
-Dzień dobry, pani Agata?
-Tak to ja.
-Proszę pokwitować potwierdzenie przesyłki.
-Oczywiście.
Kurier wręczył mi bukiet i poszedł. Kwiaty pachniały cudownie. Wśród ogromu róż znalazłam mały liścik.

"Niestety z naszego wypadu na rolki dzisiaj nic nie będzie. Przepraszam. Mamy wywiad. Myślę, że     kwiaty Ci się podobają. Spodziewaj się jeszcze dzisiaj niespodzianek... - Zayn.
     P.S. Tęsknię..."

Weszłam do salonu. Laura zrobiła zdziwioną minę.
L: Jaka szczęściara, ja nigdy czegoś takiego nie dostałam.
A: Przestań. Na pewno kiedyś dostaniesz!
Przerwał nam kolejny dzwonek do drzwi. Tym razem otworzyć poszła Laura. Wróciła po trzech minutach z ogromniastym bukietem róż.
A: Masz liścik?
L: No mam.
A: No to ja Ci dam mój, a ty dawaj swój.
Wymieniłyśmy się. Zaczęłam czytać:

"Myślałem, że się dzisiaj zobaczymy, ale niestety mamy wywiad. Juto liczę na jakiś wypad (: - Harry. 

       P.S. Znam Cię parę godzin, a tęsknię jak nigdy...


Zrobiłyśmy synchroniczne "Awwww". Jacy oni słodcy... Czy mi się wydaję, czy ja wpadłam w zauroczenie? Moja łatwość do zakochań jest czasami uciążliwa. Ale przecież to jest Zayn Malik! Ja go znam! Jestem chińskim murzynem normalnie!

-Laura, mam pomysł jak spędzimy dzisiejszy dzień! - wypaliłam.
-No dajesz! - odparła Lari.
-Babski wieczór! - krzyknęłam.
-Tego mi brakowało! Lecę do sklepu po ogórki! - odpowiedziała, po czym zniknęła.
Ja przygotowałam kosmetyki, jedzenie, pełno poduszek, nasze "słit" piżamki i inne potrzebne rzeczy. Po chwili do mieszkania wpadła Laura. Przebrałyśmy się, nałożyliśmy na twarz maseczki, pomalowałyśmy paznokcie i zaczęłyśmy śpiewać karaoke. Uwielbiam śpiewać z Laurą. Piosenki które śpiewałyśmy to między innymi "Redy or not""Wings""Chasing The Sun""Another world" i inne. Wyglądałyśmy z tymi maseczkami jak UFO. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Otworzyłam drzwi.
-Zayn! Harry! Emm... Nie spodziewałam się was... O nie! Jak ja wyglądam. Nie patrzcie na mnie! - zasłoniłam twarz rękoma. - Dziękuję za piękne kwiaty, cudowne.
-Pokaż tą piękną buźkę. - uśmiechnął się Malik.
-Nie pokażę. Właźcie. - kazałam im się rozgościć.
------------------------------------------------------------------------------
Następny. ♥ KOMENTOWAĆ 
Dziękuję za to, że czytacie moje marne wypociny. 
Komentarze są cudowne 
Myślę, że się podoba. 
Macie jakieś pomysły, dawać w komentarzach . !
xoxo ♥ - Agatha . 

sobota, 18 sierpnia 2012

Rozdział III

Dokończyłyśmy z Lari oglądać film (była 23:00). Poszłam do kuchni napić się soku pomarańczowego. Usiadłam na parapecie i myślałam o tym co wydarzyło się w dzisiejszym dniu. Wspominałam czasy podstawówki, kiedy mordka mi się nie zamykała, bo ciągle tylko rozprawiałam o Zaynie. Gdy skończyłam pić sok poszłam do pokoju. Na łóżku leżała mój iPhone. Jedna nieodebrana wiadomość.
"Hejka, masz jutro czas? Wybralibyśmy się gdzieś... Na rolki? Pasuje Ci?"
Był to sms od Zayna. Odpisałam mu, że spoko. Po co taki Zayn umawia się ze mną na jakieś rolki. On ma tak dużo wolnego czasu, czy co? Jakoś nie umiem tego pojąć. Umawia się z każdą fanką, którą spotka? Nie. No więc czemu ze mną? Chyba za dużo myślę. Powinnam się cieszyć z tego, że chociaż go poznałam. Cieszę się i to jak. Przecież on jest spełnieniem moich marzeń…
*następnego dnia rano*
Pisałam z Malikiem całą noc. Uwielbiam jego charakter. Czy z nim można się nudzić? Coś mi się wydaje, że nie. Ogarnęłam się i zeszłam poszłam do kuchni. Laura usmażyła naleśniki.
-Laura, idę na rolki z Zaynem. Nie wiem w co się ubrać! Pierwszy raz w życiu! To straszne.
-Malik Ci zawrócił w głowie… O stroju pomyślimy później, teraz jedz twoje ulubione naleśniki z syropem karmelowym.
 -KARMELOWYM! Dwaj!
Laura jest dla mnie najbliższą osobą. Wie o mnie wszystko. Zawsze chciałam być taka jak ona. Ona jest idealna. Ładna, mądra, umie gotować, zabawna i wgl. A ja? Zabawna i tyle. 
---------------------------------------------------------
Nie było 10 komentarzy, więc krótki strasznie :)